Mniej więcej półtora roku temu świat obiegła informacja, że Indiom udało się umieścić satelitę na orbicie Marsa. Oczywiście było mnóstwo entuzjastycznych komentarzy, że to cudownie, że złamany został amerykański monopol na tą planetę, jednak sam zacząłem się zastanawiać jak to możliwe.

Indie są krajem rozwijającym się i choć biznes w tym kraju ma się dobrze, to skala biedy z jaką możemy spotkać się na jego terenie sytuuje je wśród państw trzeciego świata. Panuje tam potworny głód i bieda, skala bezdomności jest większa niż w krajach środkowej Afryki, do tego kraj zmaga się z plagą gwałtów, często popełnianych z wyjątkowym okrucieństwem. Kolejnym zjawiskiem charakterystycznym właśnie dla Indii jest zatrudnianie kilkuletnich dzieci – rodzice sami wysyłają je do pracy, bo to jedyny sposób, żeby nie umrzeć z głodu.
Finanse państwa najwyraźniej mają się jednak nieźle, skoro stać je na wystrzelenie w kosmos rakiety która umieściła sondę na orbicie Marsa. Cóż, walkę z biedą trudniej przekuć w sukces medialny niż eksplorację kosmosu.