Zaczytuję się w ostatnim czasie książkami Swietłany Aleksijewicz. Białorusinka opracowała własną, unikalną metodę tworzenia tekstu polegającą głównie na rozmowach z ludźmi i wysłuchiwaniu ich historii. Zawarte w książkach opowieści wydają się zredagowane tylko nieznacznie. Ludzie zdają się otwierać przed pisarką bardziej niż przed kimkolwiek.

Obecnie czytam „Czasy secondhand”. Głównym tematem książki są ludzkie historie związane z rozpadem Związku Radzieckiego. Aleksijewicz przedstawia w niej proces, w jakim społeczeństwo stopniowo przestało cieszyć się z wolności i zaczęło wspominać komunizm z tęsknotą, co stworzyło grunt dla zaprowadzenia na terenie Federacji Rosyjskiej swoistego reżimu.
Zwykli ludzie opowiadają o tym, jak powstawał wielki, rosyjski biznes, jak ci, którzy potrafili rozpychać się łokciami dorabiali się fortun, zaś cała reszta biedniała. W czasach komunizmu finanse w ogóle nie były sprawą istotną – Rosjanie czytali wówczas książki, śpiewali pieśni, żyli skromnie i nie było takiego rozwarstwienia jak obecnie.